Wat een gedoe

Ik ging naar een optreden in een park. Daar stond ik in de rij voor een drankje. “Bestellen kan alleen met een QR-code", hoorde ik. Ik dacht plots aan iemand zonder smartphone. Mag die dan niks drinken?



Bij de toiletten waren de bordjes met ‘mannen’ en ‘vrouwen’ weg. Er waren wel tekeningen. Door de aandacht voor gender? Ik kwam uit het gebouw. “Is hier ook een wc voor vrouwen?” Dat vroeg iemand die een vrouw is, denk ik. Ik vermoed dat ze de tekeningen niet begreep.



Daarna ging ik op zoek naar mijn plaats. Een man zei streng dat niemand mocht roken. Toch zat ik wat later in de rook. Vapen mocht blijkbaar wel. Ik las ook dat het theater in openlucht een ‘safe space’ of veilige plek was. Voelde iemand zich bedreigd? Dan kon die dat melden.

Ik was er samen met mijn nichtje. Na het concert wandelden we door een donker park. Het was de enige weg naar de bushalte. Die plek was niet veilig. Er was niemand van de organisatie te zien. Thuis vroeg mijn vrouw hoe het concert was. “Mooi! Maar veel gedoe”, zei ik.

Dominique