Humor maakt het leven draaglijk
Mensen doen lelijke dingen en mooie dingen. En dan is er nog humor. We kunnen lachen met anderen en onszelf. Dat maakt ons tot mensen. Zelf onze band met dieren steunt daarop. Wij zien onszelf in hen. En de dieren zelf kennen er ook wat van! Dat bewijst de wedstrijd Comedy Wildlife Photo. In de finale staan bijna 50 foto’s. Die vind je hier: www.comedywildlifephoto.com De winnaar kennen we op 24 oktober.
Iets in het oog
Ik ben een ‘blauwe geschelpte’. Dat is mijn naam bij kenners van vogels. Ik ben de duif die het meest te zien is in ons land. Van dak tot dak fladder ik rond. Daarbij laat ik soms wat vallen. Daarom zien niet alle mensen me graag. Ik kijk dan ook goed uit. Mijn blik gaat snel vooruit, achteruit, naar links en naar rechts. Dat lukt niet altijd. Soms wil de natuur niet mee. Zeker in de herfst. Wat vliegt daar toch in mijn oog?
Swingen als de apen
We herkennen veel van ons in de aap. Volgens onderzoekers staat dat dier ook het dichtst bij de mens. Hier zie je vier langoer-apen onderweg. Ze lijken voedsel te zoeken. Tot plots één aap de fotograaf opmerkt. Wat doet hij? Hij staat recht en beweegt zijn armen, heupen en benen. De aap doet een dansje voor de fotograaf. Het is alsof hij aan ‘Jungle Book’ denkt. In die film swingen de apen… als mensen op muziek.
Langs daar
Daar sta je dan op de Zuidpool. Je bent de weg kwijt in al dat ijs. Dan maar even vragen aan een collega. Die is vriendelijk. Hij wijst met zijn vin in de juiste richting. Maar het woord vin is hier niet juist. Een vin hoort bij een vis. En een pinguïn is een vogel. Het gaat dus om een vleugel. Alleen kan een pinguïn niet vliegen. Wat wil je meer? Dan gebruik je die vleugel toch om de weg te wijzen.
Voorlaatste beeld
Een ontmoeting kan verrassen. Zoals deze marmot ontdekt. Plots duikt daar een vogel naar beneden. De Amerikaanse zeearend laat goed en breed al zijn veren zien. De marmot steekt de pootjes in de lucht. Alsof hij zegt: “Geef me de vijf”’. Of geeft de marmot zich al over? Want de blik achter de scherpe snavel zegt iets anders. “Hier, jij lekker hapje!” Het laatste beeld kennen we niet.
teksten door Michel Helaers
