Chibi Ichigo uit Brussel rapt in het Russisch

Chibi Ichigo is 21 jaar. Volgens kenners wordt ze de nieuwe grote ster van de rap in ons land. In het echte leven heet ze Sabina Nurijeva. Ze werd geboren in Rusland, maar kwam als peuter naar België. Vorig jaar bracht ze haar eerste liedje uit. Dat heet ‘Russian Snow’. Vorige maand zette ze ‘Legenda’ op het internet, een ep met acht liedjes. 

De muziek van Chibi Ichigo klinkt zacht en vol mysterie. Ze rapt soms een beetje in het Nederlands of in het Engels. Maar het grootste deel van haar teksten is in het Russisch. 

Wablieft: Toch is Russisch niet jouw eerste taal. 

Chibi Ichigo: Ik kwam naar België toen ik nog maar twee jaar was. Ik heb hier meteen Nederlands geleerd. Mama wilde dat zo. Zij heeft de taal samen met mij geleerd. Wij praatten thuis Nederlands. Van alle mensen die ik kende, sprak niemand Russisch. Dus ik durfde die taal niet meer te spreken. Ik ben het Russisch daardoor bijna helemaal vergeten.

Nu praat ik thuis weer vaak Russisch. We begonnen daarmee toen mijn jongere broer en zus geboren werden, in 2007 en 2009. Ik moest de taal dus wel voor een groot stuk opnieuw leren.

Je rapt nu zelfs in het Russisch. Dat lijkt niet makkelijk, als je de taal opnieuw moest leren. 

Nee, dat klopt. Nederlands zie ik als mijn moedertaal. In die taal kan ik alles zeggen wat ik wil. Ik las altijd boeken in het Nederlands. En op mijn zes jaar begon ik een dagboek. Daarin schreef ik wat ik meemaakte. Maar mijn muziek wilde ik in het Russisch maken. Mijn mama helpt me daarbij. Zij studeerde Russische literatuur aan de universiteit in Rusland. Zij leest nu eerst mijn teksten na. En dan geeft ze me tips. We werken echt goed samen.

Terwijl we praten met Chibi Ichigo klinkt plots haar muziek door het cafeetje waar we zitten. De barman heeft haar herkend. 

Jij bent echt al heel bekend! Mensen zetten zelfs al jouw muziek op als je in hun café zit.

(lacht) Nee, hoor. Echt niet. Het is de eerste keer dat dit gebeurt. Eén keer in een restaurant heeft iemand me al herkend. Maar dit heb ik nog niet meegemaakt.

Wat doet het met je?

Het maakt me heel blij (lacht).

Als kind droomde ik er al van om muziek te maken. Maar ik durfde dat nooit luidop te zeggen. Ik voelde dat het altijd een droom zou blijven. Dus bedacht ik dat ik journalist wilde worden. Ik ben later ook journalistiek gaan studeren, aan de hogeschool in Gent. Maar ik voelde me er echt niet gelukkig. Ik ben daar snel gestopt. Ik wist toen even helemaal niet wat ik dan wel moest doen. Ik heb de muziek dan toch een kans gegeven. Ik maakte ‘Russian Snow’. In de studio zong ik die tekst in één keer in op de band. Dat was echt een bijzonder moment.

Je maakte het jezelf niet gemakkelijk. Fans begrijpen hier wel Nederlands, Frans of Engels. Maar weinig mensen kennen Russisch. Dan begrijpen ze niet waarover je zingt. En meezingen is ook lastig.

Ik weet niet of dat zo belangrijk is. Als ik optreed, zie ik sommige mensen ook wel meezingen. Zelfs al begrijpen ze niet wat ze zeggen (lacht). Ik luister zelf ook veel naar rap in andere talen, bijvoorbeeld in het Japans of in het Spaans. En mijn Frans is niet zo heel goed. Dus als ik naar Roméo Elvis luister, begrijp ik zeker niet alles wat hij zegt. Het belangrijkste is dat je een eigen gevoel en geluid hebt.

Ik ga voor mijn nieuwe muziek wel meer teksten in het Nederlands schrijven. Ik wil mezelf wat meer uitdagen. En ik wil ook wel graag dat mensen begrijpen wat ik zeg. Daarom heeft de videoclip van ‘Russian Snow’ ondertitels in het Engels.

Heb je al fans in Rusland? Daar wonen heel veel mensen. Daar kan je dus ook veel platen verkopen.

Dat weet ik. Maar ik ben hier opgegroeid. Ik ben niet echt op zoek naar roem in Rusland. Ik laat alles op me afkomen. Als ze me daar ontdekken, is dat fijn. Maar ik ga daar niet heel veel moeite voor doen. Bij muziek moet alles op een natuurlijke manier gaan. Het moet vanzelf komen.

Zoals je hier ook bijna vanzelf door veel mensen ontdekt wordt. Het gaat heel snel voor je.

Ja, zeker. Anderhalf jaar geleden was ik nog niet eens met muziek bezig. En nu mag ik al optreden in grote zalen. Het is echt gek. Ik ben daar heel dankbaar voor.

Krijg je er ook stress door?

Soms een beetje. Maar ik doe vooral wat ik leuk vind. Ik trek me niet zoveel aan van wat mensen verwachten. Ik heb mijn hart gevolgd. En dat is de beste keuze die ik ooit maakte.

Je krijgt ook wel veel steun. In de clip voor je liedje ‘Secret’ doen heel wat bekende Belgische rappers mee.

Ja. Ik filmde de beelden voor die clip toen ik op reis was in Japan. Ik had niet echt een plan. Ik had zelfs geen camera mee. Alle beelden heb ik gemaakt met mijn gsm. Terug thuis probeerde ik van al die losse beelden een verhaal te maken. Het moest ook logisch lijken dat alles met een gsm gefilmd was. Daarom vroeg ik aan veel mensen of ze in de clip wilden meedoen. Het lijkt nu of ik met hen aan het videobellen ben. 

Zelfs zanger Ian Thomas zit in je clip.

Ja! Grappig, hè? Ik kwam Ian soms tegen in de studio. Zo hebben we elkaar leren kennen. Ook zangeres Bab van Junior Eurosong zit in mijn clip. Haar vroeg ik gewoon via Instagram of ze wilde meedoen.

Je treedt straks na ons gesprek op. Ben je nog nerveus om op te treden?

Als kind zong ik altijd. Maar wel alleen voor mezelf. Zingen voor mijn vrienden of op een podium staan, durfde ik niet. Sinds vorig jaar treed ik wel op. Zeker in het begin moest ik mezelf overtuigen om op het podium te stappen. Maar ik ben er wel door gegroeid als artiest. Dat wil ik blijven doen. En ik moet vooral onthouden dat ik moet genieten van optreden. Dan lukt dat ook het best. Doe ik te veel mijn best om mensen te plezieren? Dan is mijn optreden minder goed. En dan heb ik er zelf ook minder plezier aan. 

Gaan jouw teksten over persoonlijke dingen?

Ja, altijd. Al zal je meestal niet weten over wie ik het precies heb. Je kan denken dat een tekst gaat over een ex, over een vriend, over iemand die gestorven is of over iemand die ik gewoon mis. Maar wie precies, dat zeg ik meestal niet. Alleen in het liedje ‘Brainwash’ zeg ik wel dat het over mijn biologische papa gaat.

Je moeder ging weg van je biologische vader. Heb je nog contact met hem?

Nee. Ik ging als kind nog eens naar Rusland om mijn vader te zien. Maar hij kwam niet naar de afspraak. Pas een jaar later belde zijn familie. Ze zeiden dat hij doodgeschoten was. Ik leefde dan jarenlang met het idee dat mijn vader dood was. Maar anderhalf jaar geleden belde bij plots. Hij was helemaal niet dood. Hij had maar gedaan alsof. En nu wilde hij me zien. Dat was heel vreemd. Ik voelde me alsof ik in een film zat.

Heb je je vader dan intussen gezien?

Nee. Ik heb daar nu ook geen nood aan. Misschien later wel. Dat weet ik niet. Ik wil vooral niet dat hij mij nog eens in de steek laat. Dus zie ik hem liever niet.

Ik bekijk dat hele verhaal zo. Was het allemaal niet gebeurd? Dan had ik misschien niet de kracht en de passie gehad om nu echt te doen wat ik wil. En dan had ik misschien niet zoveel inspiratie gehad om liedjes te maken.

Kan jij leven van je muziek? Of werk je ook nog?

Ik werk nu in een winkel van kleding. Het is soms heel druk om daarbij ook nog te werken aan mijn muziek. Ik heb daar nu overdag geen tijd meer voor. Morgen (de dag na ons gesprek) heb ik wel geluk. Ik moet werken op een feest in de winkel in Gent. Ik kreeg ook een vraag of ik morgen kan optreden in Gent. Handig, dacht ik. Dat lukt dan wel na het werk. Nu blijkt dat ik op het feest van mijn werk moet optreden (lacht). Ik ga er eerst aan de kassa staan. Daarna treed ik op. En dan ga ik terug aan de kassa staan. Zo gek! (lacht)

Nog één vraagje. Wat betekent je naam en waar komt hij vandaan?

Chibi Ichigo is Japans. Het betekent ‘kleine aardbei’. Want ik ben klein en ik lust graag aardbeien (lacht).

Chibi Ichigo kan je zien op 8 november in de Vooruit in Gent. Ze treedt er dan op in het voorprogramma van de Amerikaanse rapsters van Oshun. Je kan haar ook volgen op Facebook en op Instagram. 

Ruud Meert