Woorden zijn als mensen

Ik hou van woorden. Woorden lijken altijd hetzelfde te blijven, maar dat is niet zo. Ze veranderen. Heel traag wel. Een beetje zoals mensen veranderen.

Net als mensen worden ze geboren. Of ze komen uit een ver land naar hier. Dat kan ook. Sommige woorden zijn populair. Iedereen kent ze. Andere woorden wonen liever alleen, in een hutje in het bos. Woorden veranderen soms zelfs van werk. Echt waar. En ze sterven. Net als mensen. Geloof je me niet? Lees dan verder.

Toen ik jong was, vonden wij goede muziek ‘graaf’. Dat was toen heel normaal. Maar gebruik je dat woord vandaag? Dan ben je echt raar. ‘Graaf’ is een woord op het sterfbed. 

Vandaag vinden jongeren hun muziek niet ‘graaf’, maar ‘ziek’. Met dokters heeft dat helemaal niks te maken. ‘Ziek’ is gewoon een woord dat extra werk vond.

Dat laatste weet ik heel zeker. Gisteren zat ik op de trein. Naast mij zaten twee jonge meisjes. Ze babbelden over een jongen uit hun klas. Het ene meisje vond dat die jongen te veel bier dronk. Het andere meisje zei: “Niet waar! Hij is echt ziek gezond.”

Zoiets vind ik dus mega graaf!