Eén uur fietsen voor je leven
Wielrenner Victor Campenaerts wil het uurrecord verbreken. Dat doet de Belg op dinsdag 16 april in Mexico. Op een wielerbaan moet hij dan in een uur tijd zoveel mogelijk kilometers fietsen. De Brit Bradley Wiggins heeft sinds 2015 het record. Hij reed 54,52 kilometer in een uur.
Het was Henri Desgrange die het record bedacht. Hij reed in 1893 in Parijs 35,32 kilometer in een uur. De Fransman is nog altijd bekend. Hij wilde een wedstrijd houden door heel Frankrijk. Die zou een paar weken duren. Elke dag moesten de renners een rit afleggen. In 1903 was het zover. De eerste Ronde van Frankrijk ging door.
De andere Belgen
In de 19de eeuw brak een Belg het record. Marcel Van den Eynde reed in 1897 in Parijs 39,24 kilometer in een uur. Een jaar later was hij dat record al kwijt.
Het duurde tot in 1967 voor er een Belg weer het record had. Dat was Ferdinand Bracke. Hij reed in Rome 48,01 kilometer in een uur. Bracke brak het record van Jacques Anquetil. De Fransman won in die tijd vijf keer de Ronde van Frankrijk. Dat was toen ook een record. Beroemde wielrenners die het uurrecord hadden? Dat zijn er niet zo veel. In 1942 was er wel het record van Fausto Coppi. Dat was een held van alle Italianen.
Eddy Merckx
Eddy Merckx was een held van de Belgen. Hij was in 1972 de beste wielrenner van de wereld. Merckx had bijna alles al gewonnen. Hij wilde ook nog het uurrecord. Daarvoor ging hij naar Mexico. Hij koos een baan op een hoogte van 2.000 meter. Dat zorgde voor minder weerstand van de lucht. Maar in die ijle lucht zat ook minder zuurstof. En bij het record moet je een uur lang zo snel mogelijk fietsen. Even rusten kan niet. De spieren van Merckx verzuurden. Dat zorgde voor veel pijn. “Nog nooit heb ik zo een erge pijn gevoeld”, zei hij. Maar Merckx brak het record wel. Hij reed 49,43 kilometer in een uur. Wie zou dat record ooit breken?
Gekke fietsen
In 1984 viel Francesco Moser het record aan. Ook hij trok naar Mexico. De Italiaan brak het record van Merckx. Hij reed 50,80 kilometer in een uur. Maar er was kritiek. Moser reed op een speciale fiets met dichte wielen. Zo kon hij sneller rijden.
In de jaren 1990 kwamen er meer uitvindingen. De fietsen werden nog specialer. Renners lagen bijna op de fiets. Zo konden ze nog sneller rijden. De wielerbond UCI maakte daar in het jaar 2000 een einde aan.
De Brit Chris Boardman had sinds 1996 het record. Hij reed 56,37 kilometer in een uur. Hij wilde bewijzen dat hij ook de snelste was op een normale fiets. In 2000 reed hij in Manchester 49,44 kilometer in een uur. Dat was maar 10 meter meer dan Merckx in 1972. De Tsjech Ondrej Sosenka viel dat record aan in 2005. Hij reed in Moskou 49,70 kilometer in een uur.
Een derde soort record
Sosenka heeft nog altijd het record op een normale fiets. Boardman heeft het record op een speciale fiets. Sinds 2014 kwam er een derde soort van records. Op de weg rijden wielrenners vaak een tijdrit. Dat doen ze ook op een speciale fiets. Waarom mocht dat niet op de baan voor het uurrecord? De UCI ging akkoord. De bond zou de fiets eerst goedkeuren. Daarna mocht de wielrenner proberen.
De Duitser Jens Voigt probeerde voor het eerst in 2014. Hij reed 51,11 kilometer in een uur. Al snel probeerden ook anderen. Maar tot nu toe brak niemand het record van Bradley Wiggins uit 2015. Bij de vrouwen heeft de Italiaanse Vittoria Bussi het record. Zij reed vorig jaar in Mexico net 48 kilometer in een uur. Het record op een normale fiets is voor Leontien van Moorsel. De Nederlandse reed in 2003 in Mexico 46,06 kilometer in een uur.
Straks is het aan Victor Campenaerts. Hij is al de Belgische en de Europese kampioen tijdrijden. Breekt hij ook het uurrecord? Op 16 april kan je het zien op de zender Canvas vanaf half acht in de avond. Duimen maar!
