Wat rest er nog, als de wind wild om zich heen grijpt en je de grond op smakt?
Wat rest er nog, als de grond geen grond blijkt te zijn?
Wat rest er nog, als je maar door de lucht tolt?
Steekt storm op, richt dat heel wat aan.
Storm blaast weg wat je kent, soms zelfs wie je bent.
Storm blies de pen uit Trochs hand.
Plots had de man van het woord geen taal meer.
Wou hij de wind te slim af zijn, moest hij voet voor voet op zoek naar zin, naar grond, naar een soort troost.
David Troch is auteur en geeft les aan beginnende schrijvers. Hij was stadsdichter van Gent. Van hem verschenen eerder vijf dichtbundels en de verhalenbundel Rue des regrets.
een soort troost vormt een tweeluik met voor jou wou ik een huis zijn. In die twee bundels staan enkel woorden van één lettergreep.