Innocent: “Ik wil graag iets teruggeven”

Portret van lezer Innocent

Wie zijn de lezers van de Wablieft-krant? Deze vraag stelden we enkele maanden geleden in onze krant. Innocent Harerimana reageerde op de oproep. We hebben een afspraak met hem in Brussel. Innocent werkt daar voor het agentschap Integratie en Inburgering.

Wablieft: Wat is jouw taak binnen het agentschap?

Innocent: Ik werk op de dienst voor diploma-erkenning. Deze dienst is er voor mensen met een diploma uit het buitenland. Ik vergelijk het buitenlandse diploma met dat van België. Bijvoorbeeld iemand die het diploma van architect heeft behaald in Irak. Welke vakken heeft die gekregen in Irak? Zijn dat dezelfde als hier in België of niet? De diploma’s gelijkstellen is belangrijk om werk te kunnen vinden.

Wat heb jij zelf gestudeerd?

Ik ben docent Frans. Tien jaar geleden ben ik begonnen als traject-begeleider in Brussel. Van daaruit ben ik op deze dienst gekomen. Ik heb opleidingen gevolgd voor dit werk. En elk jaar krijgen wij één of twee vormingen. Want de regels en de wetten veranderen vaak.

Woon jij ook in Brussel?

Nee, ik woon in Tienen. En daar ben ik heel actief. Ik zet mij in voor nieuwkomers in onze gemeente. Ik help ze met de taal. En ik probeer mensen samen te brengen en ze sterker te maken.

Ben jij in België geboren?

Ik kom uit Burundi. Twaalf jaar geleden ben ik naar België gekomen. Mijn vrouw en mijn kind zijn later naar hier gekomen. Eerst woonde ik alleen in Brussel. Maar toen kwamen mijn vrouw en mijn kind naar hier. Dan zijn we verhuisd naar Wallonië. Daar was meer plaats voor een gezin. Daarna zijn we verhuisd naar Tienen.

In Burundi spreken de mensen Frans, maar jij spreekt ook goed Nederlands.

Ik heb Nederlands geleerd op school in Brussel, in Leuven en in Tienen. Maar ook in Utrecht in Nederland heb ik een opleiding gevolgd. Ik heb snel begrepen dat Nederlands spreken belangrijk is in België. Zeker als je werk zoekt. En ik wilde meteen beginnen werken.

Wanneer heb jij de Wablieft-krant leren kennen?

Dat was toen ik begon te werken in Brussel. Op die dienst traject-begeleiding gebruikten we de krant. Later ben ik de krant online blijven volgen. Niet zo lang geleden ben ik zelf begonnen met een krantje in Tienen. Daarvoor heb ik hulp gekregen van Wablieft. Zo heb ik geleerd om duidelijke, eenvoudige artikels te schrijven.

Vertel eens wat meer over je eigen krant.

Het idee was simpel. Ik wilde met anderstaligen uit Tienen een krantje maken voor de anderstaligen in Tienen. We schreven zelf de artikels. Daarvoor hebben we de vorming door Wablieft gevolgd. Van de provincie kregen we geld om onze krant te maken. De naam van onze krant was ‘Gemakkelijk Nieuws uit Tienen’. En we kregen hulp van Nederlandstaligen. Zij verbeterden de taalfouten in onze artikels. We hebben dat twee jaar gedaan tijdens de coronaperiode. We hebben toen 9.000 kranten uitgedeeld in Tienen. Andere steden en gemeenten hebben ons idee overgenomen. In Leuven, Diest en Vilvoorde werken anderstaligen nu ook aan een krant.

Je bent wel heel actief.

Het is druk, maar dat is mijn bijdrage aan de samenleving. Ik heb hier veel gekregen en ik wil graag iets teruggeven. Dat doe ik graag, en ik word er ook niet moe van!

Dat is heel mooi.

Dank je wel. Ik wil je ook nog iets vertellen over een vereniging die ik gestart ben. Het is een vereniging voor mensen uit Afrika die in Tienen wonen. De meesten spreken Frans en ze weten wel dat België tweetalig is. Zeker de mensen die uit een vroegere Belgische kolonie komen. Nederlands is een extra probleem voor nieuwkomers. Veel van die mensen zijn hier alleen of enkel met hun gezin. Daarom is er onze vereniging. We komen vaak samen. Zo hebben we toch mensen om ons heen. Dat is natuurlijk niet hetzelfde als familie. Maar het geeft wel steun. En we proberen elkaar ook te helpen met van alles. We helpen bijvoorbeeld de kinderen met huiswerk of we helpen de volwassenen met vormingen.

Het is echt fantastisch wat jij allemaal doet voor de mensen.

Ik doe dat graag. En ik heb het geluk dat ik sociaal ben en snel contact kan maken met anderen. Maar weet je? Als mens kan je pas rijker worden als je anderen omarmt.

Interview door Johan Donckers